سینمای جهان |
صنعت انیمه سازی
ژاپن در سال 1917 ساخت انیمیشن را شروع کرد، برههای که در فرانسه و آمریکا انیمیشنهای کوتاهی با آزمون و خطا در طراحی و یا از طریق تکنیک کاتاوت (شکلی از انیمیشن که از حرکت کاراکترهای کاغذی و تخت روی بک گراند تهیه شده از کاغذ، پارچه و حتی عکس بهوجود میآمد) ساخته میشدند. به مرور مردم در مورد کیفیت بالای «مانگا فیلمهای» ژاپنی بحث می کردند، اما تولید و ساخت آنها بسیار گرانتر از نمونههای غربی بودند و در رقابت با محبوبیت کارتونهای دیزنی دیده نمیشدند. ژاپنی ها از ابتدا با جنگی سخت رو به رو شدند.
ازجمله مواردی که باعث شد تا ژاپنیها به جایگاه مناسب خود برسند، تولید و ساخت انیمه برای قشر عموم مردم و همچنین عمومیت بخشیدن به آن در داخل کشور توسط شرکتهای دولتی بود. بنابراین انیمههای خانگی تولدی برای یک شروع کوچک، اما قدرتمند برای این صنعت بودند. در طی زمانی که توکیو و شهرهای اطراف آن به دلیل زلزلهی بزرگ کانتو در سال 1923 منجر به ضرر شده بودند. بنابراین، صنعت انیمیشن ژاپن بعد از وقفهای کوتاه مجددا کار خودرا ازسر گرفت.
همچنین با اینکه این صنعت نتوانست جواب درستی به نوآوریهای موفقیتآمیز غرب در تولید و ساخت فیلمهای غیرصامت و رنگی در سالهای 1929 و 1932 بدهد، اما همچنان، سخت به تلاشهایش ادامه داد.
در همین زمان، افوجی نوبورو (Ofuji Noburo) توانست برای انیمیشن، دزد قصر باگودا (The Thief of Baguda Castle) برندهی تحسین بینالمللی شود، انیمیشنی که کاراکترهای آن از کاغذهای رنگی مخصوص ژاپن ساخته شده بودند. این انیمیشن، اولین موفقیت حضور انیمیشنهای ژاپنی در بیرون از خاک این کشور و در جشنواره های بین المللی محسوب میشود.